Dutch and Flemish literature; Dutch literature; Culture and history; Women: historical, geographic, persons treatment

Hoe voed je een jong meisje op? Welke waarden geef je het mee, welke ervaringen wil je haar laten meemaken? Daarover schrijven onze bekende Elisabeth Wolff en Agatha Deken, in hun nu voor het eerst sinds 1802 heruitgegeven, laatste grote werk: het Geschrift eener bejaarde vrouw. Zij laten zien hoe een bejaarde vrouw terugkijkt op haar leven. De vrouw tekent op welke waarden zij als opgroeiend meisje heeft leren kennen. Hoe haar opvoeding verliep. Hoe zij geconfronteerd werd met de realiteit van het leven: natuur, dood, armoede, standsverschillen, mannen, cultuur. Hoe zij leerde een levensovertuiging op te bouwen. In de terugblik van deze vrouw wordt zichtbaar hoe een wijs ouderlijk beleid kan leiden tot zelfontplooiing, verlicht christendom, volwassenheid. De schrijfsters tonen dit, niet door het uiteenzetten van standpunten, maar door belevingen te schetsen, door ouders(s) en kind) in directe rede met elkaar te laten praten, door vele andere middelen.