Since the rise of the Taliban and Al Qaeda, the traditional Islamic schools known as the madrasa have frequently been portrayed as hotbeds of terrorism. For much longer, the madrasa has been considered by some as a backward and petrified impediment to social progress. However, for an important segment of the poor Muslim populations of Asia, madrasas constitute the only accessible form of education. This volume presents an overview of the madrasas in countries such as China, Indonesia, Malayisia, India and Pakistan.

Sinds de opkomst van de Taliban en Al Qaeda zijn madrasa's, de traditionele islamscholen, er vaak van beschuldigd kweekscholen voor terroristen te zijn. Al veel langer gelden ze als achterlijk en versteend, onverbeterlijke belemmeringen voor maatschappelijke vooruitgang. Anderzijds vormen ze voor een belangrijk deel van de arme moslimbevolking van Azië de enige toegankelijke vorm van onderwijs, uitzicht op een beter bestaan, en vanwege de talrijke transnationale connecties een venster op de buitenwereld. Dit boek geeft een genuanceerd beeld van de onbekende wereld achter de muren van deze scholen in Azië (van China en Indonesië tot Pakistan en Iran), en van de sociale en politieke rol die ze spelen.