This anthology explores new periods, practices and definitions of what it means to love the cinema. The essays demonstrate that beyond individualist immersion in film, typical of the cinephilia as it was popular from the 1950s to the 1970s, a new type of cinephilia has emerged since the 1980s, practiced by a new generation of equally devoted, but quite differently networked cinephilies. They obsess over the nuances of a Douglas Sirk or Ingmar Bergman film; they revel in books such as François Truffaut's Hitchcock; they happily subscribe to the Sundance Channel-they are the rare breed known as cinephiles. Though much has been made of the classic era of cinephilia from the 1950s to the 1970s, Cinephilia documents the latest generation of cinephiles and their use of new technologies. With the advent of home theaters, digital recordings devices, and online film communities, cinephiles today pursue their dedication to film outside of institutional settings. A radical new history of film culture, Cinephilia breaks new ground for students and scholars alike.

Ze maken zich druk over symbolische details in een Douglas Sirk of Ingmar Bergman film; ze begraven zich in boeken als François Truffaut's Hitchcock; ze nemen met liefde een abonnement op het art-house filmkanaal en ze staan ook wel bekend als 'cinefielen' - filmliefhebbers. Na de vele studies over de klassieke periode van 'cinephilia' - van de vijftiger tot de zeventiger jaren - richt dit boek zich op de nieuwste generatie filmliefhebbers en de manier waarop zij gebruik maken van de nieuwste technologieën. Door de komst van 'home theatres', digitale opneemmogelijkheden en online filmcommunities, zoeken hedendaagse 'cinefielen' hun heil buiten de institutionele kanalen. Met een geheel nieuwe episode in de geschiedenis van filmcultuur, opent Cinephilia een nog onontgonnen terrein voor studenten en onderzoekers.