This book argues that using social capital to eradicate poverty is less likely to succeed because the mainstream neoinstitutional approach mistakenly assumes that social capital necessarily benefits poor people. This inadequacy calls for a re-assessment of human motivations, institutional dynamics and structural complexity in social capital building. Using ethnographic and participatory methods, this book calls for an exploration of 'unseen' social capital which is intended to challenge the mainstream understanding of 'seen' social capital. As such this book is useful to policy makers and practitioners.
Exploring 'Unseen' Social Capital in Community Participation stelt vraagtekens bij de gangbare benaderingen van sociaal kapitaal, die zich uitsluitend concentreren op de kwantificering van netwerken. Dit boek stelt juist dat het succes van deelname aan een gemeenschap afhangt van hoe goed we de instituties en structuren in beeld kunnen brengen die mede het maatschappelijk functioneren van arme migranten beïnvloeden. Door gebruik te maken van participatieve en etnografische methoden maakt dit boek voor het eerst 'onzichtbaar' sociaal kapitaal zichtbaar dat eigen is aan interpersoonlijke relaties. Deze relaties worden gevormd op grond van uiteenlopende beweegredenen en zij ontwikkelen zich naar gelang veranderingen in levensomstandigheden. Dit boek is niet alleen van belang voor beleidsmakers op sociaal terrein maar ook voor veldwerkers en iedereen die belangstelling heeft voor de gevolgen van en mogelijkheden die migratie biedt.
