Déjà vu

Repetition has a major role in human culture.In lullabies and prayers, in protests and warcries: from the cradle to the grave, repetitionis the companion to life’s essentials. In aconstantly revolving world there is no purerepetition. Events never repeat themselvesprecisely. This is equally true of repetitionin Literature and Art, where the use ofrepetition is varied and frequent. How doesrepetition work? And how can it be of use?Déjà Vu unravels these questions in fifteenchapters ranging from film remakes andBaudelaire to the offer of Abraham and DavidLodge, Small World. Déjà Vu shows thatrepetition has been used worldwide throughall times and cultures in visual arts, poetry,music, literature and motion pictures.

Herhaling speelt een centrale rol in menselijke cultuuruitingen. Slaap - liedjes en smeekbeden, protesten en strijdkreten: van de wieg tot het graf begeleidt de herhaling de essentiële gebeurtenissen in het leven. Maar in een wereld die zelf voortdurend in beweging is, kan van zuivere herhaling geen sprake zijn. Je kunt onmogelijk tweemaal in dezelfde rivier stappen. Dat geldt ook in literatuur en kunst, waar herhaling veelvuldig wordt ingezet als artistiek middel. Daarbij is juist het verschil van essentieel belang. Maar wat is precies de aard van dat verschil? Wat ‘doet’ herhaling als kunstgreep met het werk? En hoe kan herhaling worden ingezet om gevestigde belangen en opvattingen te consolideren of juist te onder mijnen? Déjà Vu behandelt deze vragen vanuit een interdisciplinair en mondiaal perspectief en laat daarbij zien hoe het middel van de herhaling door alle tijden en alle culturen wordt toegepast in beeldende kunst, muziek, literatuur en film.