Since the 1990s, the impact of genetic testing for insurance has been the subject of international debates. However, these have been rather speculative and abstract. In an effort to find new openings, the author explores this concern from an empirical sociological angle - by studying the insurance world from the inside, through an ethnographic study of the life insurance industry, exploring insurance practices and how insurers make risks, and underscoring the diversity of insurance markets, underwriting practices and strategies.

Aids, genetische manipulatie, stamceltransplantaties.... In een onzekere samenleving als de onze kan wetenschap niet altijd meer een afdoende antwoord bieden voor deze controverses. Ook het internationaal debat over het gebruik van genetica in verzekeringen is tot op heden speculatief en abstract. Dat is niet altijd vruchtbaar als het gaat om het bedenken van oplossingen. Van Hoywegen zoekt in Making Risks. Travels in Life Insurance and Genetics naar een oplossing. In een poging nieuwe openingen te creëeren, vertrekt zij vanuit een empirisch-sociologische invalshoek, door de verzekeringswereld van binnenuit te bestuderen. Centraal staat de vraag hoe verzekeraars tot risicobepalingen komen en hoe criteria voor 'normale' of 'abnormale' risico's worden gedefinieerd. Van Hoywegen kijkt naar de experimenten en evenwichtsoefeningen die verzekeraars uitvoeren om tot een bepaald keuringsbeleid te komen, als een werk van trial and error. Wie risicoselectie als constructiewerk ziet, creëert ruimte voor onderhandeling, verandering en het stimuleren van leerprocessen. Experimenteel leren en daarmee risico's nemen, lijkt een oplossing om in verzekeringen om te gaan met de onzekerheden van genetica. Het boek voorziet in empirische argumenten voor een nieuw beleidsperspectief.